Exurbia (bird's eye view)

Exurbia (bird's eye view)
Originally uploaded by Mika Boo

11.6' x 16.5', Collage, gouache and charcoal on satellite image of Salamis

Το αντίστροφο της πόλης φαίνεται να υπήρξε στο παρελθόν μια μέθοδος εξέτασης, ορισμού ή και χρήσης της πόλης. Η ύπαιθρος παλιότερα -καθορισμένη ως «έξω από τα τείχη»( < ὑπό + αἰθήρ) συνιστούσε ένα χώρο στο έλεος των κινδύνων του φυσικού οικοσυστήματος, μακριά από την ασφάλεια του πολιτισμού του «εσωτερικού». Αργότερα θα οριστεί ως το αντίθετο της βρώμικης κεντρικής βιομηχανικής πόλης. Και ύστερα θα αποτελέσει περιοχές που είναι τόσο μακριά από τα αστικά κέντρα ώστε να μην είναι πόλη, τόσο κοντά ώστε να εξαρτάται από αυτές. Την επίδραση των αντιστροφών της πόλης αναγιγνώσκουμε στη μεταπολεμική αστυφιλία του ελληνικού πληθυσμού, καθώς καθόρισε ένα δίκτυο συνδιαλλαγής με την «ύπαιθρο» όπως αυτό παρουσιάζεται στην περιοδική «έξοδο» του πληθυσμού, προς αναζήτηση «μη αστικού χώρου» ή επιστροφή στον τόπο καταγωγής.
Η πολιτισμική έρημος ήταν ένα είδος πεδίου δυνατοτήτων που χρησίμευε στο να διακρίνονται τα όρια του κτισμένου πολιτισμού. Τέτοιες αντιστροφές μοιάζουν χρήσιμες για τη βίωση μιας διατιθέμενης αστικότητας. Η πόλη σήμερα ορίζεται από όρια που δεν είναι πλέον στατικά όπως στον μεσαίωνα. Κατοικούμε «πόλεις-περιβάλλοντα» που έχουν αντικαταστήσει την μεσαιωνική «πόλη-αντικείμενο». Ο όρος "αστική αντιστροφή" είναι ίσως κάτι που πρέπει να οριστεί σε μια εποχή που όλα είναι πόλη.


EXURBIA. Σχεδιάζεται ένα κομμάτι χερσαίου εδάφους που δίνεται προς αυτοδιάθεση. Η έξοδος της πόλης γίνεται μέρος της πόλης. Ένα κομμάτι άκτιστου πολιτισμού που απομονώνεται γεωγραφικά, ένας χώρος που μπορεί να γίνει οτιδήποτε άλλο εκτός από πόλη. Η υποδομή εδώ(μετρό) λειτουργεί όχι ως ευθύγραμμο τμήμα αλλά ως ημιευθεία. Χωρίς να επεκτείνει το εσωτερικό, απευθύνεται στο εξωτερικό. Μια κτισμένη συλλογική έξοδος